ساعت‌های هوشمند با فناوری‌های پیشرفته مانند GPS عملکرد ورزشی را دقیق ردیابی می‌کنند. این دستگاه‌ها مسافت، سرعت، گام‌ها و کالری سوزانده شده را اندازه می‌گیرند. مدل‌های پیشرفته ارتفاع و شیب مسیر را نیز محاسبه می‌کنند. اطلاعات ثبت شده به دونده کمک می‌کند پیشرفت خود را پیگیری کند. ساعت‌هایی مانند Garmin تاریخچه تمرینات را ماه‌ها ذخیره می‌کنند. تحلیل این داده‌ها نقاط قوت و ضعف را مشخص می‌کند.

سنسورهای پیشرفته ساعت‌ها وضعیت فیزیولوژیکی بدن را نظارت می‌کنند. این دستگاه‌ها ضربان قلب، اکسیژن خون و استرس را اندازه‌گیری می‌نمایند. مدل‌هایی مانند Fitbit شاخص VO2 max را محاسبه می‌کنند. این اطلاعات به تنظیم شدت تمرین کمک می‌کند. نظارت بر پارامترها از تمرین زدگی جلوگیری می‌نماید.

ساعت‌های هوشمند برنامه‌های تمرینی از پیش تعیین شده اجرا می‌کنند. این ویژگی به دونده کمک می‌کند تمرینات ساختارمند داشته باشد. مدل‌هایی مانند Suunto برنامه‌های هفتگی بر اساس اهداف طراحی می‌کنند. هشدارهای صوتی و لرزشی تغییرات تمرین را اطلاع می‌دهند. این ویژگی برای تمرینات اینتروال مفید است.

ساعت‌های پیشرفته زمان مناسب ریکاوری را محاسبه می‌کنند. این دستگاه‌ها با تحلیل داده‌ها توصیه‌های شخصی ارائه می‌دهند. مدل‌هایی مانند Whoop فشار تمرین بر بدن را نمایش می‌دهند. این ویژگی به تنظیم فاصله بین تمرینات کمک می‌کند. نظارت بر خواب و استراحت عملکرد ورزشی را بهبود می‌بخشد.

ساعت‌های هوشمند با ارائه آمار پیشرفت انگیزه ایجاد می‌کنند. بسیاری با اپلیکیشن‌هایی مانند Strava همگام‌سازی می‌شوند. ویژگی‌هایی مانند نشان‌های مجازی و چالش‌ها تمرینات را جذاب‌تر می‌کنند. برخی ساعت‌ها امکان تشکیل گروه‌های تمرینی مجازی را فراهم کرده‌اند. سیستم‌های پاداش به ایجاد عادت ورزشی کمک می‌کنند.